De Deurnsche Peel maakt deel uit van het Natura 2000-gebied onder de naam Deurnsche Peel & Mariapeel. Tot halverwege de 19e eeuw bestond de Deurnche Peel enkel uit grote vlaktes met hoogveen, die in het midden vrij ongerept waren, en enkel aan de randen werden onderbroken door gebieden met boerenkuilen. Tijdens deze etappe krijgt men een goede indruk hoe het gebied er in het verleden eruit moet hebben gezien. Het Kanaal van Deurne dat aan het einde van de etappe gevolgd wordt was aanvankelijk bedoeld voor afwatering van het veengebied en het transport van de in de Peel afgegraven turf. Aan het einde van de etappe wordt een kleine lus gelopen langs een pad dat de mogelijkheid biedt voor een bezoekje aan het Toon Kortooms Park. Het park is gewijd aan de schrijver Toon Kortooms. Een schrijver van streekromans zoals "Mijn kinderen eten turf", "Help! De dokter verzuipt" en " Beekman en Beekman". Het laatste boek volgt de lotgevallen van de tweeling Mathieu (Matje) en Hein (Heintje) Beekman uit de Peel en van hun vriend Hendrik van Ham. Als bezienswaardigheid komt men aan het begin van de etappe langs de molen De Volksvriend, de fundamenten waarop in de Tweede Wereld Oorlog een zoeklicht heeft gestaan dat onderdeel was van een luchtverdedigingslinie de Kammhuberlinie, vernoemd naar de oprichter Joseph Kammhuber die bestond uit radarstations en zoeklichten ondersteund door jachtvliegtuigen en langs het Kanaal van Deurne langs het restant van een kazemat.