De Hertogswetering is een licht meanderende waterloop die in het begin van de 14e eeuw is gegraven in een oude droge bedding van de Maas. Langs deze wetering staat in een landschappelijk mooie omgeving het Emmausklooster van de orde van Kapucijnen en het kasteelklooster Bronkhorst tot 1990 bewoond door de St. Alfonsius Zusters. Na een stukje de dijk gevolgd te hebben gaat de wandeltocht door een fors natuurgebied in een oude Maasarm rond het buurtschap Keent en de Maas. Deze dichtgegooide Maasarm is over een lengte van 4 km weer uitgegraven en aan één zijde weer aan de rivier getakt. In het gebied mag er gestruind worden, wel moet men rekening houden met de kuddes van grote grazers, paarden en runderen die het gebied open houden. Bijzonder aan de runderen is dat het om primitieve rassen gaat. Het zijn imposante runderen bewaar wel de nodige afstand, zeker als er kalfjes bij zijn. Aan het einde gaat de wandeltocht door een boomgaard van het kleine landgoed Lievendael en door statige beukenlanen van het landgoed Mariëndaal. Het landgoed Mariëndaal ligt in de direct omgeving van het voormalige jezuïetenklooster. De paters moesten de ruimte hebben om te brevieren, de statige beukenlanen van het landgoed waren hiervoor zeer geschikt.