Deze wandeling brengt hulde aan Juul Noeyens. Juul organiseerde, tussen 1970 en 1989, met Wortelkermis (tweede zondag van juli) 20 jaar lang een wandeling vanuit Worteldorp naar Wortel-Kolonie. Hij koos een bijzonder hoekje in of rond de kolonie en bracht daarbij telkens een interessant verhaal. Hij bracht daarmee niet alleen mensen samen in een sportieve activiteit, maar hij maakte ze ook bewust van het cultuurhistorisch patrimonium en leverde daarmee een onmiskenbare bijdrage aan de ontwikkeling van het toerisme in de streek. Juul was onderwijzer in Wortel waar hij ook woonde en een zeer actief en geliefd dorpsfiguur was. Wandelen naar de kolonie was voor hem letterlijk teruggaan naar zijn wortels, want hij werd er geboren. Naast het Casino staat er sinds 1989 een monument ter nagedachtenis aan de man die ‘Wortel leerde wandelen’, maar die jammer genoeg al op 69 jarige leeftijd overleed.
Afstand: 4.5 km of 13 km.
Tijd: 1u15 of 3u15.
Graad: Licht of Gemiddeld.
Type: Rondwandeling.
Gps Track: Ja.
Routebeschrijving: Ja.
Rolwagen: Niet geschikt.
Hond: Aangelijnd toegelaten.
Totale stijging: Vlak.
Aard: Verhard en onverhard.
Markering: Knooppunten.
Wandelschoenen aanbevolen.
Advertentie.
De man die ‘Wortel leerde wandelen’.
Ter hoogte van knooppunt 23 kan je de wandeling uitbreiden met 8.5 km. Deze route brengt je via Papenvoort naar het gehucht Bolk. Daarna wandel je verder in de richting van het gehucht Keirschot en door Wortel langs het vroegere woonhuis van Juul Noeyens. Via de Torendreef keer je terug naar het vertrekpunt.
Download PDF voor te volgen knooppunten.
POI 1 - Begraafplaats Landlopers.
Hier vonden een aantal landlopers hun laatste rustplaats. In maart 1988 hebben Juul en zijn vriend Jozef Bosch, de toenmalige directeur van Wortel-Kolonie, samen met leerkrachten en de leerlingen van de Wortelse gemeenteschool, achter het kerkhof een eiken bos van 1,5 hectare aangeplant. Bosch liet op het kerkhof ook een gedenkteken oprichten voor de slachtoffers van het bombardement van 13 oktober 1944 en voor de vele slachtoffers die na de oorlog nog omkwamen op het domein door landmijnen. De laatste daarvan werden pas opgeruimd door de ontmijningsdienst in 1986.
Geen extra informatie.
