Het Boshuisje is een voormalige boswachterswoning gebouwd rond 1800. Kort na de eerste wereldoorlog werd het bekend als het huisje van de Loteling uit het gelijknamige boek van Hendrik Conscience. Nu is het een bezoekerscentrum met een boerenbloementuin waar je meer te weten kan komen over Hendrik Consience en het Zoerselbos.

In 1233 schonk de hertog van Brabant dit ‘nooit gerooide bos’ aan de abdij van Villers. Het mocht nooit gerooid worden zodat de hertog er kon blijven jagen. Nu is het grootste deel ervan een belangrijk Vlaams natuurreservaat. Een vijftal boeken van Hendrik Conscience spelen zich af in het Zoerselbos. Het Zoerselbos ligt grotendeels gespreid over de gemeente Zoersel en voor een klein gedeelte over Zandhoven. Uniek voor dit Kempense natuurgebied is het beemdlandschap, waar de graslanden worden omzoomd door houtkanten. Gedurende de jaren kon het Zoerselbos zich goed ontwikkelen. Op een relatief kleine oppervlakte krijg je een breed aanbod aan vegetatietypes. Eeuwenoude eikenbossen en volwassen naaldhout wisselen af met graslanden, heide en soortenrijke overgangsgebieden. Kenmerkend voor het Zoerselbos zijn de vloeibeemden aan de oevers van de Tappelbeek. Vloeibeemden zijn een middeleeuws landbouwsysteem dat gedurende eeuwen ontwikkeld, verbeterd en in stand gehouden werd door de Cisterciënzers, een kloosterorde uit de 12de eeuw. Via spuien zetten ze het hele gebied in de winter gecontroleerd onder water, als een soort ‘natuurlijke’ bemesting van de hooilanden. De oude middeleeuwse structuur met historische spuien is nog duidelijk aanwezig in het Zoerselbos. De vier spuien zijn sinds 1992 beschermd als monument. Wist je dat het Zoerselbos een literair bos is? De Antwerpse schrijver Hendrik Conscience (1812-1883) kwam regelmatig inspiratie halen in het Zoerselbos. Het Wonderjaar (1836), Geschiedenis van Graaf Hugo Van Craenhove en zijnen vriend Abulfaragus (1845), De Loteling (1849) en De Duivel uit het Slangenbos (1889) spelen zich allemaal af in of nabij het Zoerselbos.